Een kleine zilver reiger die keuze stress heeft?!
Soms hoef je niet ver te reizen om iets bijzonders mee te maken. Gewoon overdag, ergens langs het water, had ik mijn camera bij me, zoals zo vaak op zoek naar iets moois om vast te leggen. En toen zag ik hem: een kleine zilverreiger.
Hij stond daar, slank en helderwit, als een elegant standbeeld midden in het groen. Maar al snel bleek dat deze reiger niet zomaar een reiger was. Nee, dit exemplaar leek midden in een soort innerlijke strijd te zitten. Ik kon het bijna lezen op zijn gezicht: "Ga ik nu links of rechts? Deze vis… of toch die andere? Wat als ik de verkeerde kies?"
Hij stapte voorzichtig naar voren, draaide zich ineens om, keek diep in het water, en dan weer snel de andere kant op. Geen prooi was veilig, maar ook geen beslissing werd echt genomen. Het zag er zó menselijk uit, alsof hij last had van keuzestress. Alsof hij z'n lunch moest kiezen uit een eindeloos buffet en het gewoon allemaal even te veel werd.
Voor mij was het een prachtig moment. Niet alleen omdat het licht mooi viel en de zilverreiger een prachtig onderwerp was, maar vooral omdat er humor in zat. Een klein, bijna onopgemerkt tafereeltje in de natuur dat ineens iets grappigs en herkenbaars kreeg. Alsof ik even in zijn hoofd mocht meekijken.
En precies dat zijn de momenten waar ik voor fotografeer. Niet alleen de schoonheid van een dier of een landschap, maar dat ene onvoorspelbare, menselijke trekje dat de foto net dat beetje extra geeft.
