De citroen van het binnenveld

Het was een frisse ochtend, en ik wandelde rustig langs een pad door de polder. Ik had mijn camera bij mij, zoals altijd, klaar om een bijzonder moment vast te leggen. De lucht was blauw, het gras nog nat van de dauw, en alles voelde een beetje... stil. Tot ik ineens iets zag bewegen in het veld.

Een klein, levendig vogeltje met een felgele borst huppelde door het gras, vloog op en ging op dit paaltje zitten. Ik herkende hem meteen: een gele kwikstaart. "Wat een geluk," fluisterde ik in mijzelf terwijl ik zachtjes naar mijn camera greep.