"Als je niet gezien wordt, zie je soms het meest"

Het was zo'n dag waarop je niets verwacht, maar alles krijgt.

Ik, Geerten van den Berg was rustig aan het fotograferen, ergens aan de rand van een open veld, omringd door hoge struiken en wuivend gras. De zon stond zacht in de lucht, het licht was goed, en de stilte van de natuur viel als een deken over de omgeving. En toen… hoorde ik iets.

Een zacht geritsel in de struiken. Niet opvallend hard, maar net genoeg om mijn aandacht te trekken. Ik bleef stil, mijn camera al in de aanslag, en wachtte af. En daar, tussen het groen, zag ik ineens iets bewegen. Eerst alleen een klein geweitje, als een kronkelend takje tussen de bladeren.

En toen stond hij daar ineens: een reebok.

Alsof hij zomaar uit het niets verschenen was. Zijn vacht glansde in het zonlicht, zijn ogen helder, zijn houding speels maar alert. Ik hield mijn adem in. Hij had me niet gezien, keek juist de andere kant op, alsof hij zijn eigen wereld had waar ik geen deel van uitmaakte. Juist dat maakte het moment zo puur.

Plotseling joeg hij een paar ganzen op die in het gras scharrelden. Ze vlogen luid klapwiekend op, maar de reebok leek alleen maar lol te hebben. Geen stress, geen angst, gewoon spelen. Alsof hij even vergat dat hij een wild dier was. En ik, als stille toeschouwer, mocht het allemaal vastleggen.

Prachtige beelden, maar vooral een prachtig gevoel. Zo'n ontmoeting die je niet plant, maar die je cadeau krijgt.